φυσικη ιστορια
Παρασκευή, Μαρτίου 18, 2011
Βαγγελιστρα μου!!!!
Ευαγγελισμός - Ήπειρος
Την παραμονή του Ευαγγελισμού τα παιδιά του χωριού μαζεύονταν σε ομάδες και με όλα τα είδη των κουδουνιών, κύπρους, τσοκάνια, κ.λ.π. γύριζαν στους δρόμους του χωριού, στους κήπους στ’αλώνια, στους λάκκους, τα λειβάδια και κάνοντας απίστευτη φασαρία και τραγουδώντας.
Φευγάτε φίδια,
φευγάτε γκουσταρίτσες
Έρχετ’ ο αγγελισμός
να σας κόψει το κεφάλι
Να σας ρίξει στο ποτάμι,
να σας φαν’ οι καλογέροι.
I LOVE (sorry Κικιτσα) ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
Όπου υπήρχε εκκλησία αφιερωμένη στην Ευαγγελίστρια στο νησί, είχε ξεχωριστή γιορτή στις 25 Μαρτίου.
Στα Φαρακλάτα,
Μετά τον Εσπερινό γινόταν ολονυχτία. Όσο είχαν τουφέκια «βαρούσαν τουφεκιές» κατά παράδοση. Έφερναν μπαρούτι από το Μοριά και έριχναν πυροτεχνήματα. Στο κελί της εκκλησίας και όπου αλλού υπήρχε κόσμος μοιραζόταν φαγητό. Κάποιοι μαγείρευαν αλιάδα, το τυπικό φαγητό της ημέρας, μπακαλεόπιτα και κοφισόπιτα. Αυτά έτρωγε ο κόσμος που μαζευόταν για το πανηγύρι.
Μετά την ολονυχτία, με το ξημέρωμα έβγαζαν λιτανεία την εικόνα της Βαγγελίστρας σε όλο το χωριό με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Αργοστολίου.
Σύμφωνα με το έθιμο τη συγκεκριμένη ημέρα απαγορεύεται να βάλουν στο σπίτι λουλούδια ή χόρτα, διότι τον επόμενο χρόνο θα βρουν φίδι στο σπίτι.
Πάμε παρακάτω?
Σα να κάνει λίγο πείνα μου φαίνεται :Ρ
Την ημέρα της 25ης Μαρτίου οτρώμε μπακαλιάρο με σκορδαλιά. Και των Βαίων επίσης
Μετά την παρέλαση, η οικογένεια μαζεύεται στο σπίτι ή σε κάποια ταβέρνα και τρώνε μπακαλιάρο με σκορδαλιά.
Άιντε να τσιμπήσουμε κάτι λοιπόν።።።
Υλικά:
Ένα κιλό μπακαλιάρο (Αλμυρισμένο)
Κουρκούτι (Αλεύρι με νερό)
Πέντε με έξι σκελίδες σκόρδο
Ένα κιλό πατάτες
Αλάτι, ελαιόλαδο, ξύδι
Μία κουταλιά μπέικιν
Ανακατεύουμε αλεύρι με νερό και λίγο αλάτι έως το μίγμα να γίνει χυλός. Για να γίνει αφράτο το κουρκούτι, βάζουμε και μία κουταλιά του γλυκού μπέικιν. Για το κουρκούτι χρειαζόμαστε μία κούπα νερό και αλεύρι όσο πάρει.
Για το μπακαλιάρο:
Κόβουμε σε κομματάκια το μπακαλιάρο. Τον αφήνουμε σε νερό για δεκαπέντε ώρες περίπου, το οποίο αλλάζουμε τρεις με τέσσερις φορές έτσι ώστε να ξαλμυρίσει ο μπακαλιάρος μας፣τον ξεπλένουμε και αφαιρούμε το δέρμα του.Αφαιρούμε και το κόκκαλο γιατί εγω ειδικά έχω μια ΄σχεση με το κόκλαλο τραυματική።።።παντα πνίγομαι!
. Τον τηγανίζουμε σε αρκετό λάδι, αφού πρώτα τον βουτήξουμε στο κουρκούτι.
Για τη σκορδαλιά την κλασική που κάνει κι η μανούλα።።።
Καθαρίζουμε και βράζουμε τις πατάτες μας. Τις λιώνουμε με ένα πιρούνι, ή στο μπλέντερ፣το δικό μας χάλασε.
Καθαρίζουμε και λιώνουμε τα σκόρδα μας σε ένα γουδί. (προίκα απο τη γιαγιά)
Βάζουμε το μίγμα των σκόρδων μέσα στο μίγμα της λιωμένης πατάτας.
Προσθέτουμε ένα φλυτζάνι ελαιόλαδο, πέντε με έξι κουταλιές της σούπας νερό, μισό φλυτζάνι ξύδι και μία κουταλιά της σούπας αλάτι. Ανακατεύουμε καλά και είναι έτοιμη.
Εάν θέλετε να γίνει πιο νόστιμη η σκορδαλιά μπορείτε να προσθέσετε μία κούπα από ψίχα ψωμιού.
Σερβίρουμε το μπακαλιάρο με τη σκορδαλιά.
Κεφαλονίτικη αλιάδα
Για 8-10 μερίδες
8 μέτριες πατάτες καθαρισμένες, 8-10 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες, Αλάτι όσο θέλουμε, Χυμό από 2 λεμόνια, Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, όσο χρειάζεται, 1/2- 1 φλιτζ. ζωμό μπακαλιάρου ή άλλου ψαριού 1. Βάζουμε τις πατάτες σε μια μεγάλη κατσαρόλα με αλατισμένο νερό μέχρι να πάρουν βράση. Κατεβάζουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι οι πατάτες να είναι τρυφερές στο τρύπημα του πιρουνιού.
2. Στο μεταξύ, σε ένα γουδί κοπανάμε με το γουδοχέρι το σκόρδο με το αλάτι ώστε να γίνουν μια παχύρρευστη αλοιφή. Προσθέτουμε αρκετές κουταλιές καυτό ζωμό και κοπανάμε μέχρι να σχηματιστεί ένα απαλό μείγμα.
3. Βγάζουμε τις πατάτες από την κατσαρόλα σε δόσεις και τις βάζουμε σε ένα μεγάλο φαρδύ μπολ. Λειώνουμε αρκετές κάθε φορά με το γουδοχέρι ή με πιρούνι μέχρι να γίνουν κομματάκια και ρίχνουμε το υλικό στο γουδί και τα κοπανάμε όλα μαζί. Προσθέτουμε ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού και επιπλέον ζωμό αν χρειαστεί, χτυπώντας και άλλες πατάτες, λάδι, λεμόνι και ζωμό μέχρι να σχηματιστεί ένα απαλό μείγμα. Δοκιμάζουμε και αλατίζουμε αν χρειάζεται.
●Στα νησιά του Ιονίου η σκορδαλιά λέγεται αλιάδα, μια λέξη με ιταλική προέλευση που αποδεικνύει την επιρροή από την ενετική διοίκηση των περίπου 200 ετών και στη μαγειρική. Με το γουδί και το γουδοχέρι γίνονται τα πρώτα βήματα στην παρασκευή της σκορδαλιάς καθώς ο μάγειρας κοπανάει τις σκελίδες σκόρδου και το αλάτι μέχρι να γίνουν αλοιφή. Σε ένα ξεχωριστό πιάτο, που είναι φτιαγμένο παραδοσιακά από ξύλο ή ψημένο πηλό, λειώνει τις βρασμένες πατάτες. Σε μια κατσαρόλα δίπλα βράζει ο παστός μπακαλιάρος. Ο ζωμός του, που δίνει τις γευστικές αποχρώσεις και το βάθος της γεύσης στην τελική αλιάδα, προστίθεται στο σκόρδο και στο αλάτι, ενώ ακολουθούν και λίγες κουταλιές από μερικώς λειωμένες πατάτες.
ασχετο።።።και στη Βαρκελώνη φτιαχτούν ένα τετοιο፣αλιαδα το λένε κι εκεί!
Αρκαδική σκορδαλιά με καρύδια
Η σκορδαλιά αυτή είναι ιδιαίτερα πικάντικη. Είναι νοστιμότατη μαζί με βραστά ή ψητά παντζάρια.
6 μερίδες
1/2 φραντζόλα μπαγιάτικο σταρένιο ψωμί ή σίκαλης, χωρίς την κόρα, 1 φλιτζ. χοντραλεσμένα καρύδια, 7 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες, 1/2- 3/4 φλιτζ. παρθένο ελαιόλαδο, 2 κ.σ. ξίδι από κόκκινο κρασί, 2 κ.σ. φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού, Αλάτι και πιπέρι, όσο θέλουμε 1. Μουσκεύουμε το ψωμί, το στραγγίζουμε πολύ καλά και το βάζουμε στο μπολ ενός πολυμηχανήματος ή σε ένα γουδί.
2. Προσθέτουμε τα καρύδια και το σκόρδο και χτυπάμε τα υλικά μέχρι να σχηματιστεί κοκκώδης χυλός. Ρίχνουμε αργά το ελαιόλαδο, τον χυμό λεμονιού και το ξίδι, εναλλάξ, και συνεχίζουμε να αλέθουμε μέχρι να σχηματιστεί ένα απαλό αλλά κοκκώδες μείγμα. Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε. Στο γουδί χτυπάμε το σκόρδο με λίγο αλάτι και προσθέτουμε το ψωμί και τα καρύδια. Συνεχίζουμε ρίχνοντας λίγο λίγο το λάδι, το λεμόνι και το ξίδι για να φτιάξουμε μια παχύρρευστη αλοιφή. Τη σερβίρουμε σε θερμοκρασία δωματίου ή κρύα.
ΑΥΤΗ ΔΕ ΒΡΩΜΑΕΙ፣ΤΣΕΚΑΡΙΣΜΕΝΟ!!!
Πηλιορείτικη σκορδαλιά με ταχίνι
Για 3 φλιτζάνια
2 κ.σ. ταχίνι, 1 φλιτζ. καβουρδισμένα καρύδια, 2 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένα, 2/3 φλιτζ. νερό, και επιπλέον 2 κ.σ., Χυμό από 1-2 λεμόνια, όσο θέλουμε, Αλάτι και πιπέρι, όσο θέλουμε, 1 κ.σ. κομμένο φρέσκο δυόσμο 1. Βάζουμε το ταχίνι και το σκόρδο στο μπολ ενός πολυμηχανήματος και χτυπάμε, προσθέτοντας περίπου το μισό νερό για να γίνει λίγο πιο ρευστό το ταχίνι. Προσθέτουμε τα καρύδια και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να αλεστούν καλά. Ρίχνουμε το λεμόνι, αλάτι και πιπέρι όσο θέλουμε. Συνεχίζουμε το χτύπημα, προσθέτοντας αρκετό νερό ώστε να δώσουμε στη σκορδαλιά απαλή, κρεμώδη, ρευστή υφή. Πασπαλίζουμε με τον δυόσμο.
2. Τη σερβίρουμε πάνω από βραστές πατάτες ή άλλες βραστά λαχανικά όπως κουνουπίδι και παντζάρια ή τη σερβίρουμε ως ντιπ, με ψημένη πίτα ή παξιμάδια.
Κρητική σκορδαλιά με κουκιά
Στην Κρήτη, τα κουκιά, είδος εθνικού πιάτου, φυτρώνουν στις ορεινές περιοχές του Λασιθίου. Υπάρχουν δεκάδες νησιώτικες συνταγές για φρέσκα και ξερά κουκιά, ακόμα και μερικές για κουκιά που ψήνονται σαν ποπ κορν. Τα λειωμένα κουκιά συνήθως σερβίρονται με παστά ψάρια, όπως σαρδέλες και αντσούγιες, και είναι εξαιρετικός μεζές για την ντόπια ρακή.
4-6 μερίδες
2 φλιτζ. φρέσκα κουκιά, αποφλοιωμένα, 1.4 φλιτζ. χυμό λεμονιού, 3-4 κ.σ. νερό, 2 σκελίδες σκόρδο, λειωμένες, Αλάτι και πιπέρι, 1/4- 1/2 φλιτζ. ελαιόλαδο 1. Με ένα κοφτερό μαχαίρι καθαρίζουμε τα κουκιά. Τα ζεματάμε για 5 λεπτά σε αλατισμένο νερό. Τα σουρώνουμε και τα μεταφέρουμε σε ένα μπλέντερ.
2. Τα αλέθουμε μαζί με τον χυμό λεμονιού, το νερό, το σκόρδο, αλάτι και πιπέρι μέχρι να σχηματιστεί μια παχύρρευστη μάζα.
3. Προσθέτουμε σταδιακά το ελαιόλαδο, χτυπώντας συνεχώς μέχρι να γίνει ένα απαλό και βελούδινο μείγμα. Δοκιμάζουμε για αλάτι και πιπέρι. Σερβίρουμε αμέσως ή το βάζουμε στο ψυγείο για να σφίξει λίγο και το σερβίρουμε κρύο.
οι συνταγές της σκορδαλιάς ειναι απο το σημερινό φύλλο των ΝΕΩΝ
αρθρο της Νταιανας Κοχυλα።።።
Χρονια πολλα!!!
Κυριακή, Δεκεμβρίου 05, 2010
γιορταζουμε?
"ρώτησε κάποιος τον Θεό: γιατί ο Άγιος Νικόλαος τιμάται περισσότερο από τούς άλλους αγίους; Και ο Θεός, αντί απαντήσεως, κάλεσε τον άγιο Νικόλαο να έλθει κοντά τους. Ο Άγιος Νικόλαος παρουσιάσθηκε μουσκεμένος και τυλιγμένος με φύκια τής Θάλασσας Πού ήσουν,Νικόλαε, τον ρώτησε ο Θεός. Πάλευα με τα κύματα να σώσω ένα καράβι, απάντησε ο Άγιος. Τότε ο Θεός είπε στον απορούντα:Γι΄αυτό, παιδί μου, τιμάται πιο πολύ ο Άγιος Νικόλαος"!
Νικόλαος, Νικολέτα: νίκη του λαού. Ιδιαίτερα καλόκαρδος, ο Νικόλαος μπορεί να χαρίσει και τα ρούχα που φοράει. Γλυκομίλητος, είναι η αδυναμία της μητέρας του. Το μόνο του ελάττωμα είναι ότι δε θέλει να στεναχωρεί αυτούς που αγαπάει και αναγκάζεται συχνά να λέει ψέματα. Πιο θαρραλέα, η Νικολέττα δε διστάζει να πει καθαρά τη γνώμη της. Είναι ικανή να κάνει πολλές θυσίες για να μπορέσει να σπουδάσει. Δεν είναι καθόλου φιλάρεσκη.
Νίκη: ελληνική θεότητα, προσωποποίηση της νίκης. Ισορροπημένος χαρακτήρας, εύκολος στη συμβίωση. Της αρέσουν οι απολαύσεις της ζωής κι η «αχίλλειος πτέρνα» της είναι η οικονομική ανασφάλεια. Αισθάνεται καλύτερα όταν μεγαλώνει ο λογαριασμός της στην τράπεζα. Επηρεάζεται πολύ απ' τη μητέρα της.
και ΜΗΝ ξεχνατε τον....NICK THE GREEK το μεγαλυτερο χαρτοπαικτη ολων των εποχων γεννημενο στο Ρεθυμνο και αξιο τεκνο της χωρας τουτης,χαχαχα!
Λεπτομερειες,εδω... http://en.wikipedia.org/wiki/Nick_Dandolos
Λιγη...μουσικούλα?
ΝΙΚΟΣ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΟ
Στίχοι: Νίκη Χάρου
Μουσική: Λεονάρδος Μπουρνέλλης
Πρώτη εκτέλεση: Σπύρος Ζαγοραίος
Ο Νίκος το καλό παιδί
κι ο καλομαθημένος
είχε λεφτά και τα 'φαγε
κι είναι μπατιρημένος
Μέχρι δεκάρα τα 'φαγε
κι έμεινε μπατιράκι
τι έπαθες τι έπαθες
καημένε Νικολάκη
Μέχρι δεκάρα τα 'φαγε
κι έμεινε μπατιράκι
τι έπαθες τι έπαθες
καημένε Νικολάκη
Του άρεσαν οι όμορφες
και τα καυτά τα μινι
κι από λεφτας που ήτανε
μπατίρης έχει μείνη
Μέχρι δεκάρα τα 'φαγε
κι έμεινε μπατιράκι
τι έπαθες τι έπαθες
καημένε Νικολάκη
Μέχρι δεκάρα τα 'φαγε
κι έμεινε μπατιράκι
τι έπαθες τι έπαθες
καημένε Νικολάκη
Ελα όμως που μεγάλωσα με αυτο το τραγουδακι!!!!
Νικολή Νικολή
Στίχοι: Ηλίας Λυμπερόπουλος
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Νικολή Νικολή καπετάνιε ντερτιλή
μια και ήρθες απ' τα ξένα
για μολόγα μου και μένα
πόσο πάει το φιλί
πόσο πάει το φιλί στη Δύση στην Ανατολή
Στην Αθήνα είναι φθηνό
και το παίρνεις μάνι μάνι
μα στην Κρήτη και στη Μάνη
το πληρώνεις με στεφάνι
Στην Αθήνα είναι φθηνό
και το παίρνεις μάνι μάνι
μα στην Κρήτη και στη Μάνη
το πληρώνεις με στεφάνι
Νικολή Νικολή καπετάνιε ντερτιλή
πιες ακόμα καμιά στάλα
και μολόγα μας και τ' άλλα
πόσο πάει η αγκαλιά
πόσο πάει η αγκαλιά στη θάλασσα και στη στεριά
Στην Αθήνα είναι φθηνή
και την παίρνεις μάνι μάνι
μα στην Κρήτη και στη Μάνη
την πληρώνεις με στεφάνι
Στην Αθήνα είναι φθηνή
και την παίρνεις μάνι μάνι
μα στην Κρήτη και στη Μάνη
την πληρώνεις με στεφάνι
Νικολή Νικολή καπετάνιε ντερτιλή
μια και ήρθες απ' τα ξένα
για μολόγα μου και μένα
πόσο πάει το φιλί
πόσο πάει το φιλί στη Δύση στην Ανατολή
Τρίτη, Νοεμβρίου 23, 2010
Δικέντρα ή Δισάντρα ή Ματωμένη καρδιά (Dicentra Spectabilis)
Η δικέντρα έχει φούξια άνθη, τα οποία όταν ανοίξουν μοιάζουν με καρδιά που απʹ την άκρη τους κυλά μια σταγόνα αίμα (γιʹ αυτό και τ'ονομάζουν ματωμένη καρδιά).
Είναι ιδιαίτερα καλλωπιστική όταν είναι ανθισμένη, αλλά πεθαίνει αμέσως μετά την ανθοφορία.
Οι ρίζες της αντέχουν το χειμώνα. Ακόμη κι αν την παραποτίσετε, δεν παθαίνει τίποτα.
Προτιμά ένα μέρος φωτεινό έως ημισκιερό.
Θέλει άφθονο πότισμα. Μην αφήνετε ποτέ το χώμα να στεγνώσει. Οι βλάβες που μπορεί να προκληθούν από την έλλειψη νερού δεν είναι εύκολα αναστρέψιμες.
Αν δεν της αλλάξετε γλάστρα, ρίξτε της μια φορά λίπασμα την άνοιξη. Ο πολλαπλασιασμός με διαίρεση δεν πετυχαίνει πάντα.
δεν το διαλεξα τυχαια....
Κυριακή, Νοεμβρίου 07, 2010
Ο ιδρώτας του μετώπου του...
Στην αρχη δεν υπήρχε παρά μόνον ο Θεός, που
κοιμόταν και ονειρευόταν.
Για πολλούς αιώνες, ο Θεός
ονειρευόταν. Τελικά όμως ξύπνησε.
Αφού σηκώθηκε, ο Θεός κοίταξε γύρω του και κάθε ματιά
του γινόταν κι από ένα άστρο. Έμεινε έκθαμβος.
Τότε άρχισε να ταξιδεύει, να βλέπει το σύμπαν που είχε δημιουργήσει.
Ταξίδευε, ταξίδευε, αλλά όπου κι αν πήγαινε δεν υπήρχε τέλος ούτε αρχή.
Τελικά έφτασε στη γη. Ήταν κουρασμένος και το μέτωπο του
είχε ιδρώσει.
Μια σταγόνα ιδρώτα έσταξε στο έδαφος και πήρε ζωή' έτσι έγινε ο πρώτος άνθρωπος.
Είναι συγγενής του Θεού,αλλά δε φτιάχτηκε για διασκέδαση.
Φτιάχτηκε από ιδρώτα και γι' αυτό ήταν εξαρχής καταδικασμένος σε μια ζωή όλο μόχθο.
Σάββατο, Οκτωβρίου 30, 2010
θαλαττα,θαλαττα!
το καλοκαιρι την εκανε με ελαφρα,επιτελους...:-)
ολοι λατρευουν τη θαλασσα,το καλοκαιρι...εγω,ως γνησιο αναποδο πλασμα παλι τη γουσταρω τωρα,χειμωνιατικα,τρικυμισμενη,αγρια...δραττομαι λοιπον της αναποδιας μου για να σας μεταφερω...
εκφρασεις και παροιμιες για τη θαλασσα!!!
"έφαγε τη θάλασσα με το κουτάλι" = πέρασε δύσκολη ζωή ως ναυτικός,
"τον πήρε η θάλασσα" = τον παρέσυρε, τον έπνιξε,
"τα 'κανε θάλασσα" = φέρθηκε αδέξια και απέτυχε.
"κάλλιο ψωμί και στ' άχυρα, παρά ψάρια και στη θάλασσα" = προτιμότερο είναι να έχει κανείς λίγα και να ζει ήρεμα, παρά πολλά και να κινδυνεύει,
"κι η θάλασσα είναι γαλανή, μα ο αγέρας τη μαυρίζει" = και ο πιο ήσυχος άνθρωπος μπορεί να εξαγριωθεί
Παίναε τη θάλασσα, αλλά να περπατείς στην ξέρα
Πιστόν γη, άπιστον θάλασσα.
Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
Καράβι που αργεί σκατά είναι φορτωμένο.
oποιος κατουραει τη θαλασσα το βρισκει στο αλατι.
πηγε στη θαλασσα και νερο δε βρηκε.
η παλιρροια σηκωνει ολες τις βαρκες.
οποιος παει στη θαλασσα απο ευχαριστηση θα πηγαινε στην κολαση για να περασει την ωρα του
στη ηρεμη θαλασσα ολοι ειναι καπεταναιοι.
ποτε ορτσα,ποτε ποντζα.
ηλιος αρρωστημενος,ο σοροκος γεννημενος
Τι ΄ναι ο κάβουρας τι ΄ναι το ζουμί του .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ Δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν .
Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα .
Ένα μύδι κι ένα στρείδι κάνουνε τον Αρχιμήδη .
Του Βαγγελισμού και το Βαγιώ μπαίνει ο διάολος στο γιαλό .
Κάβουρας πεινάει, φαΐ Δε βρίσκει να φάει.
Τα ΄κανες θάλασσα .
Κόλλησε σα χταπόδι.
Είναι σκέτη τσούχτρα .
Περπατά σαν φώκια .
Ξέφυγε σα σουπιά .
Γαρίδα είναι το μάτι του .
Ρουφάει ό,τι ακούει σα σφουγγάρι .
Τσιμπά σαν αχινός .
Θα σε χτυπήσω σα χταπόδι.
Τρώει λαίμαργα σαν καρχαρίας .
Περπατά στραβά σαν τον κάβουρα .
Επικρατεί σιγή ιχθύος .
Πυρ , γυνή και θάλασσα , τα τρία κακά.
Ξεγλιστράει σαν χέλι .
Κόλλησε σαν στρείδι .
Οπλισμένος σαν αστακός .
Πέρασε από σαράντα κύματα.
Τεμπέλης σαν το σπάρο.
Άπειρα όπως οι κόκκοι της άμμου.
Λεπτή σαν ζαργάνα.
Έχασα το μπούσουλα .
Καλαμάρια και γαρίδες είναι για τους μερακλήδες.
Πέρκα είμαι , πιάνομαι . Χάννος είμαι χάνομαι . Γύλος είμαι σε γελώ και το δόλωμα χαλώ.
Τρίτη, Οκτωβρίου 26, 2010
Δημητρουλα μου γεια σου!!!
Η Δήμητρα (Δημήτηρ στην αρχ. ελλ.), στην ελληνική μυθολογία ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή τηςγεωργίας αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού συνέπεια των οποίων ήταν να θεωρείται και προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας των ανθρώπων. Ήταν Ολύμπια (κύρια) θεότητα.
Το όνομά της προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη.
Η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα. Η γέννηση της ακολούθησε την ίδια μοίρα με των αδερφών της. Ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά τους μόλις γεννιόντουσαν από φόβο μην του πάρουν το θρόνο. Η Ρέα μην αντέχοντας άλλο να χάνει τα παιδιά της, βοήθησε τον μικρότερο, τον Δία, να εκθρονίσει τον Κρόνο με ένα τέχνασμα και να ελευθερώσει τα αδέρφια του από την κοιλιά τους πατέρα τους.
Η μεγαλύτερη γιορτή που γινόταν προς τιμήν της Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια, το μήνα Πυανεψιώνα, δηλαδή μέσα Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου, την εποχή της σποράς. Τελούντο σε όλη την Ελλάδα και ήταν γιορτή που συμμετείχαν μόνο παντρεμένες γυναίκες. Όσο διαρκούσαν τα Θεσμοφόρια οι γυναίκες απείχαν από σαρκικές απολάυσεις, νήστευαν και αντάλλασαν μεταξύ τους άσεμνα αστεία, πιθανώς προς τιμήν των αστείων της Ιάμβης που έκανε τη Δήμητρα να γελάσει. Η γιορτή ολοκληρωνόταν με τα Καλλιγένεια όπου οι γυναίκες γλεντούσαν. Από τη γιορτή των Θεσμοφορίων αποδόθηκαν στη Δήμητρα τα ονόματα Θεσμοφόρος και Καλλιγένεια.
Οι μέλισσες θεωρούντο ιερείες της και στις θυσίες προς τιμήν της προσέφεραν ταύρους, μοσχάρια και μέλι.
οι πλροφοριες απο τη Βικιπαιδεια :-)
κι ενα τραγουδακι παραδοσιακο....
Ωρέ γιά σήκω πάνω Δημήτρω μ΄ κι άλλαξε
άϊντε και βάλε τα καλά τα καλά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ να πά να πάμε Δημήτρω μ΄ στ΄ Αγραφα
άϊντε ψηλά στο Καρπενη Καρπενήσι Δημητρούλα μου
Να σου βαφτίσω Δημήτρω μ΄το παιδί
άϊντε να βάλω τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ το βάφτισα Δημήτρω μ΄ το μύρωσα
άϊντε και ΄βαλα τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ στα μάτια μοιάζει Δημήτρω μ΄του παπά
άϊντε στα φρύδια του κουμπα του κουμπάρου Δημητρούλα μου
Ωρέ σαν τι τον έχεις Δημήτρω μ΄τον παπά
άϊντε που κάθεται κοντά κοντά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ τον έχει η μάννα μ΄Δημήτρω μ΄αδελφό
άϊντε κι εγώ τον έχω μπα βρε μπάρμπα Δημητρούλα μου
αλλα κι ενα πιο γνωστο και πιο...τσαχπινικο :-)
Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που΄χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ' το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το -τικι-τικι-τακ- το τακουνάκι σου
Δημητρούλα μου γεια σου!
πάρτα όλα δικά σου!
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Το όνομά της προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ και σημαίνει μητέρα γη.
Η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Αδερφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία και του Ποσειδώνα. Η γέννηση της ακολούθησε την ίδια μοίρα με των αδερφών της. Ο Κρόνος κατάπινε τα παιδιά τους μόλις γεννιόντουσαν από φόβο μην του πάρουν το θρόνο. Η Ρέα μην αντέχοντας άλλο να χάνει τα παιδιά της, βοήθησε τον μικρότερο, τον Δία, να εκθρονίσει τον Κρόνο με ένα τέχνασμα και να ελευθερώσει τα αδέρφια του από την κοιλιά τους πατέρα τους.
Οι έρωτες της Δήμητρας
Η Δήμητρα ήταν θεά που δεν ήταν γνωστή για τους έρωτες της. Ήταν απόμακρη και ακατάδεκτη, γι'αυτό και οι εραστές της ήταν ολιγάριθμοι. Πρώτοι διεκδηκητές της υπήρξαν τα αδέρφια της. Πρώτος ο Δίας, μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να ζευγαρώσει μαζί της. Μετανιωμένος για την πράξη του ευνούχισε ένα κριάρι και άφησε τα όργανά του στην αγκαλιά της Δήμητρας ως ένδειξη μεταμέλειας. Εκείνη δέχτηκε τη συγγνώμη του και μερικούς μήνες μετά γέννησε την μονάκριβη κόρη της Περσεφόνη. Ακολούθησε ο έρωτας του Ποσειδώνα για την θεά. Η Δήμητρα για να γλυτώσει από την πολιορκία του μεταμορφώθηκε σε φοράδα και κρύφτηκε ανάμεσα στα βασιλικά κοπάδια του Όκνιου, γιού του Απόλλωνα. Μόλις ο Ποσειδώνας το αντιλήφθηκε μεταμορφώθηκε σε άλογο και κατάφερε τελικά να ζευγαρώσει μαζί της. Καρποί αυτής της συνεύρεσης ήταν μία κόρη, η Δέσποινα, το όνομα της οποίας δεν έπρεπε ποτέ να προφέρεται, και ένα άλογο με φτερά και μαύρη χαίτη, ο Αρίων. Η οργή της Δήμητρας για τον βιασμό της από τον Ποσειδώνα, της έδωσε το προσωνύμιο Ερινύα. Ο Δίας για να την κατευνάσει έστειλε τις Νύμφες να την λούσουν στον ποταμό Λάδωνα, παίρνοντας έτσι το όνομα Λουσία.Δήμητρα και Ιασίωνας
Ο τρίτος γνωστός εραστής της Δήμητρας ήταν ένας θνητός, ο Ιασίωνας, τον οποίο η θεά ερωτεύτηκε παράφορα. Υπάρχουν δύο εκδοχές για την γνωριμία τους. Η πρώτη τους θέλει να γνωρίζονται στους γάμους του Κάδμου και της Αρμονίας. Η δεύτερη και επικρατέστερη, στην Κρήτη, στο βουνό Ίδη όπου ο Ιασίωνας κυνηγούσε. Και οι δύο εκδοχές πάντως καταλήγουν στην ερωτική συνεύρεση της θεάς και του θνητού σε έναν αγρό που είχε οργωθεί τρεις φορές. Λίγο καιρό μετά η θεά γέννησε τον Πλούτο που χάριζε στους ανθρώπους πλούτη και αφθονία.Η μεγαλύτερη γιορτή που γινόταν προς τιμήν της Δήμητρας ήταν τα Θεσμοφόρια, το μήνα Πυανεψιώνα, δηλαδή μέσα Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου, την εποχή της σποράς. Τελούντο σε όλη την Ελλάδα και ήταν γιορτή που συμμετείχαν μόνο παντρεμένες γυναίκες. Όσο διαρκούσαν τα Θεσμοφόρια οι γυναίκες απείχαν από σαρκικές απολάυσεις, νήστευαν και αντάλλασαν μεταξύ τους άσεμνα αστεία, πιθανώς προς τιμήν των αστείων της Ιάμβης που έκανε τη Δήμητρα να γελάσει. Η γιορτή ολοκληρωνόταν με τα Καλλιγένεια όπου οι γυναίκες γλεντούσαν. Από τη γιορτή των Θεσμοφορίων αποδόθηκαν στη Δήμητρα τα ονόματα Θεσμοφόρος και Καλλιγένεια.
Σύμβολα της Δήμητρας
Σύμβολα της Δήμητρας ήταν οι γερανοί, το στάχυ, ο νάρκισσος, η μυρτιά και ο κρόκος.Οι μέλισσες θεωρούντο ιερείες της και στις θυσίες προς τιμήν της προσέφεραν ταύρους, μοσχάρια και μέλι.
Προσωνύμια της Δήμητρας
Πρίν το όργωμα οι αγρότες θυσίαζαν στην Προηροσία Δήμητρα, στο θερισμό στην Δρεπανηφόρον, στο αλώνισμα στην Αλωάδα και την άνοιξη στην Δήμητρα Χλόην. Άλλα ονόματα που της απέδιδαν είναι Ιουλώ, Αγλαόκαρπος, Σιτώ, Πολύκαρπος, Σπερμία, Σταχυοτρόφος και Φιλόπυρος.οι πλροφοριες απο τη Βικιπαιδεια :-)
κι ενα τραγουδακι παραδοσιακο....
Ωρέ γιά σήκω πάνω Δημήτρω μ΄ κι άλλαξε
άϊντε και βάλε τα καλά τα καλά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ να πά να πάμε Δημήτρω μ΄ στ΄ Αγραφα
άϊντε ψηλά στο Καρπενη Καρπενήσι Δημητρούλα μου
Να σου βαφτίσω Δημήτρω μ΄το παιδί
άϊντε να βάλω τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ το βάφτισα Δημήτρω μ΄ το μύρωσα
άϊντε και ΄βαλα τ΄όνομα τ΄ όνομά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ στα μάτια μοιάζει Δημήτρω μ΄του παπά
άϊντε στα φρύδια του κουμπα του κουμπάρου Δημητρούλα μου
Ωρέ σαν τι τον έχεις Δημήτρω μ΄τον παπά
άϊντε που κάθεται κοντά κοντά σου Δημητρούλα μου
Ωρέ τον έχει η μάννα μ΄Δημήτρω μ΄αδελφό
άϊντε κι εγώ τον έχω μπα βρε μπάρμπα Δημητρούλα μου
αλλα κι ενα πιο γνωστο και πιο...τσαχπινικο :-)
Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου
Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που΄χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ' το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε
Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το -τικι-τικι-τακ- το τακουνάκι σου
Δημητρούλα μου γεια σου!
πάρτα όλα δικά σου!
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα
Τρίτη, Μαΐου 04, 2010
οι μελισσες εξαφανιζονται χωρις να αφηνουν ιχνη!
Η αποκάλυψη: τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσµού των µελισσών στις ΗΠΑ δεν κατάφερε να επιβιώσει αυτόν τον χειµώνα. Το συµπέρασµα: ο πλανήτης βρίσκεται αντιµέτωπος µε την απειλή µιας τεράστιας βιολογικής καταστροφής.
Ο αφανισµός των περίπου 2,3 εκατ. µελισσιών άρχισε στις ΗΠΑ το 2006. Από τότε, έχουν πεθάνει δισεκατοµµύρια µέλισσες σε όλον τον κόσµο και οι ειδικοί προσπαθούν να αναζητήσουν τα αίτια κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου: η µεγάλη µείωση του πληθυσµού τους θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στις καλλιέργειες. Εκτιµάται ότι το ένα τρίτο των τροφίµων που καταναλώνουµε εξαρτάται άµεσα από την επικονίαση.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το ανησυχητικό φαινόµενο έχει διάφορες αιτίες, όπως η δράση παρασίτων, οι µολύνσεις από ιούς και βακτήρια και οι εντατικές καλλιέργειες. Φαίνεται, ωστόσο, ότι ο κυριότερος λόγος είναι τα παρασιτοκτόνα. Αµερικανοί επιστήµονες εντόπισαν περισσότερα από 121 διαφορετικά παρασιτοκτόνα σε δείγµατα µελισσών, κεριού και γύρης. «Οι µέλισσες συµβάλλουν στην παγκόσµια διατροφική ασφάλεια και η εξάλειψή τους θα µπορούσε να οδηγήσει σε µια φοβερή βιολογική καταστροφή», επισηµαίνουν.
ΕξαφανισµένεςΑυτό που δεν µπορούν να εξηγήσουν οι επιστήµονες είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι κυψέλες βρίσκονται άδειες χωρίς τις νεκρές µέλισσες. Οι ειδικοί έχουν ονοµάσει αυτό το φαινόµενο «σύνδροµο Μary Celeste» από το διασηµότερο πλοίο - φάντασµα της Ιστορίας, το οποίο είχε βρεθεί να πλέει ακυβέρνητο και µε εξαφανισµένο το πλήρωµά του ανάµεσα στις Αζόρες και το Γιβραλτάρ. Σχεδόν 150 χρόνια από τότε, το µυστήριο του «Μary Celeste» παραµένει άλυτο.
Από τον µακρύ κατάλογο των καλλιεργειών που γονιµοποιούν µεταξύ άλλων οι µέλισσες τροφοδοτείται η ανθρωπότητα µε ζωτικής σηµασίας αγαθά όπως τα πορτοκάλια, τα µήλα, τα κρεµµύδια, τα καρότα, τα καρύδια, τα ηλιοτρόπια, ο καφές, η σόγια, το τριφύλλι, το βαµβάκι. Η εξάλειψη των µελισσών θα µπορούσε να σηµάνει ότι από τη διατροφή µας θα απουσίαζαν τα δηµητριακά και από την κλωστοϋφαντουργία το βαµβάκι. Θα µπορούσε να οδηγήσει ακόµη στην κατάρρευση της διατροφικής αλυσίδας που συντηρεί την άγρια πανίδα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4572915
Ο αφανισµός των περίπου 2,3 εκατ. µελισσιών άρχισε στις ΗΠΑ το 2006. Από τότε, έχουν πεθάνει δισεκατοµµύρια µέλισσες σε όλον τον κόσµο και οι ειδικοί προσπαθούν να αναζητήσουν τα αίτια κρούοντας παράλληλα τον κώδωνα του κινδύνου: η µεγάλη µείωση του πληθυσµού τους θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στις καλλιέργειες. Εκτιµάται ότι το ένα τρίτο των τροφίµων που καταναλώνουµε εξαρτάται άµεσα από την επικονίαση.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το ανησυχητικό φαινόµενο έχει διάφορες αιτίες, όπως η δράση παρασίτων, οι µολύνσεις από ιούς και βακτήρια και οι εντατικές καλλιέργειες. Φαίνεται, ωστόσο, ότι ο κυριότερος λόγος είναι τα παρασιτοκτόνα. Αµερικανοί επιστήµονες εντόπισαν περισσότερα από 121 διαφορετικά παρασιτοκτόνα σε δείγµατα µελισσών, κεριού και γύρης. «Οι µέλισσες συµβάλλουν στην παγκόσµια διατροφική ασφάλεια και η εξάλειψή τους θα µπορούσε να οδηγήσει σε µια φοβερή βιολογική καταστροφή», επισηµαίνουν.
ΕξαφανισµένεςΑυτό που δεν µπορούν να εξηγήσουν οι επιστήµονες είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι κυψέλες βρίσκονται άδειες χωρίς τις νεκρές µέλισσες. Οι ειδικοί έχουν ονοµάσει αυτό το φαινόµενο «σύνδροµο Μary Celeste» από το διασηµότερο πλοίο - φάντασµα της Ιστορίας, το οποίο είχε βρεθεί να πλέει ακυβέρνητο και µε εξαφανισµένο το πλήρωµά του ανάµεσα στις Αζόρες και το Γιβραλτάρ. Σχεδόν 150 χρόνια από τότε, το µυστήριο του «Μary Celeste» παραµένει άλυτο.
Από τον µακρύ κατάλογο των καλλιεργειών που γονιµοποιούν µεταξύ άλλων οι µέλισσες τροφοδοτείται η ανθρωπότητα µε ζωτικής σηµασίας αγαθά όπως τα πορτοκάλια, τα µήλα, τα κρεµµύδια, τα καρότα, τα καρύδια, τα ηλιοτρόπια, ο καφές, η σόγια, το τριφύλλι, το βαµβάκι. Η εξάλειψη των µελισσών θα µπορούσε να σηµάνει ότι από τη διατροφή µας θα απουσίαζαν τα δηµητριακά και από την κλωστοϋφαντουργία το βαµβάκι. Θα µπορούσε να οδηγήσει ακόµη στην κατάρρευση της διατροφικής αλυσίδας που συντηρεί την άγρια πανίδα.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4572915
